Plantun de Prouvènço

Pèr coumpara dos planto d'encò nostre

Taraxacum officinale & Ranunculus flammula

fotò
fotò
Pisso-chin

Taraxacum officinale

Asteraceae Compositae

Àutri noum : Pisso-can, Pisso-au-lié, Mourre-pourcin, Cicourèio-de-prat, Engraisso-porc.

Noms en français : Pissenlit officinal, Dent de lion.

Descripcioun :
Vaqui lou mai coumun di pisso-chin. L'avès segur recouneigu emé si fueio retaiado en rouseto sènso alo, soun cepoun espés, si flour soulitàri (coumpausado) en aut de si pecou boutis. Lis akène soun gris clar e li bratèio (un pau banarudo o noum) revessado sus la cambo. Sian revengu, après proun de chanjamen au noum latin d'óurigino dins aquéu group RUDERALIA.

Usanço :
Ei bessai ço que se fai de miés dins l'ensalado champanello. Lou poudès culi tre li pluèio d'autouno e fin qu'en mai en mountagno. Lou pisso-chin èi vertuous contro li mau de fege, lou quiéu tapa e mai encaro. Oublidès pamens pas qu'èi diureti, lou pisso-chin.

Port : Erbo
Taio : 10 à 60 cm
Fueio : basalo
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Taraxacum
Famiho : Asteraceae
Famiho classico : Compositae
Tribu : Cichorieae
Ordre : Asterales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : >5
Ø (o loungour) enflourejado : 2 à 3,5 cm
Flourido : Printèms Autouno

Sòu : Ca
Autour basso e auto : Pancaro entresigna
Aparado : Noun
Remarco : Ensalado champanello
Mars à óutobre

Liò : Champ - Prado umido - Bos clar
Estànci : Mesoumediterran à Subaupen
Couroulougi : Éurasiatico-Cèntre-Ouèst
Ref. sc. : Taraxacum officinale F.H.Wigg., 1780 (= Taraxacum dens-leonis subsp. officinale (Lyons) Douin, 1923 )

fotò
fotò
Douvo

Ranunculus flammula

Ranunculaceae

Àutri noum : Flamaduro, Tarbèro.

Noms en français : Petite Flamme, Petite Douve.

Descripcioun :
La douvo o flamaduro es un ranouncle rare au nostre, mai poudèn pensa, coume èi bèn couneigudo, que devié èstre mai coumuno à passa tèms. Trachis en ribo de palun, dins li tourbiero e li prado forço umido, relarg que s'apichounisson aro. Fai partido dóu group de ranouncle qu'an de fueio entiero emé dos meno diferènto : aquéli de la rouseto an un pecou e li de la cambo n'an quàsi ges. La varieta de Prouvènço ié dison flammula.

Usanço :
Coume tóuti li ranouncle, es uno planto empouisounanto. Se la tastas vous brulo coume lou fiò la bouco (d'aqui soun noum). Se dis qu'èi forço marrido pèr li fedo que s'ataquarié au fege (counfusioun emé la douvo dóu fege ?).

Port : Erbo
Taio : 20 à 70 cm
Fueio : alterno
Tipe bioulougico : Emicriptoufite
Cicle bioulougico : Planto renadivo

Gènre : Ranunculus
Famiho : Ranunculaceae


Ordre : Ranunculales

Coulour de la flour : Jauno
Petalo : 5
Ø (o loungour) enflourejado : 8 à 15 mm
Flourido : Printèms - Estiéu

Sòu : Si
Autour basso e auto : 0 à 2200 m
Aparado : Noun
Mai à setèmbre

Liò : Prado umido - Tourbiero - Palun - Mueio
Estànci : Coulinen à Mountagnard
Couroulougi : Bourealo
Ref. sc. : Ranunculus flammula

Partisoun en Prouvènço : CCC à C : mai o mens coumuno ; R à RRR : pulèu o forço raro ; "ges" dins aquéu relarg.
fotò Rose Plano Auto Basso Safrouso Preaupenco Marino Aup
RR
RR
ges
ges
C
ges
ges
RR

Taraxacum officinale & Ranunculus flammula

CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CCC
CC
CC

Coumpara Pisso-chin emé uno autro planto

fotò

Coumpara Douvo emé uno autro planto

fotò